Starożytna pieśń czerkieska świadczy o tym, że „koń nie ma ceny”. I to jest prawdziwe, jeśli chodzi o konie górskie uprawiane przez tych życzliwych i dumnych ludzi. W tym artykule omówimy jedno z największych osiągnięć Czerkiesów. Kabardyjska rasa koni może być słusznie uznana za prawdziwe ucieleśnienie miłości górskiej populacji do tego szlachetnego i niesamowicie inteligentnego zwierzęcia. Jest to jeden z najstarszych typów koni konnych, znany ludziom. Rasa została wyprowadzona w północnej części Kaukazu. Dziś jest częścią całej dobrze znanej pomocy jeździeckiej. Co ciekawe, historia kabardowskiej rasy koni jest nierozerwalnie związana z historią Czerkiesów, ale później. Tak Poznaj rasę koni rasy Kabardian, której najbardziej reprezentatywny przedstawiciel jest przedstawiony na zdjęciu.
Opis rasy
Na zdjęciu widać artystyczny obraz koni rasy kabardyjskiej podczas wojny kaukaskiej
Na zdjęciu można zrozumieć, że koń jest niewiarygodnie piękny, wyrafinowany i ma doskonale złożoną tkaninę. Jednak oprócz zewnętrznego blasku rasa kabardyjska charakteryzuje się doskonałą jędrnością nóg i dobrze rozwiniętym poczuciem samozachowawczości. To właśnie te cechy mają dla nich fundamentalne znaczenie.
Do kogo, nie wszystkie zwierzęta urodzone na Kaukazie, znały trudno dostępne szlaki i niebezpieczne przejścia, które muszą być stale pokonywane, ale także z ładunkiem ijeździec konny Zwierzęta doskonale wyczuwają zasięg, są zorientowane na ziemi, są w stanie utrzymać równowagę na mokrym i niebezpiecznym odcinku drogi. Te cechy sprawiają, że koń jest nieodzownym przyjacielem podczas długich wycieczek górskich lub turystyki.
Co ciekawe, początkowo rasa została stworzona do celów wojskowych. Miała być żywa, wytrzymała, trwale niosąca duże ładunki i niedożywienie. Koń, podobnie jak w odległych czasach, może swobodnie nosić ładunek o wadze do 150 kg w odległości do 100 km. To niesamowity wynik stabilności w świecie koni.
Nie da się osobno zauważyć niesamowitej wytrzymałości tych zwierząt. Jedząc trawę z jedzeniem, uczestniczyli w ciężkich bitwach, przetrwali długie przejścia w skomplikowanych obszarach. Nie powinniśmy też zapominać, że żołnierze wybrali najsilniejsze jednostki, co pozytywnie wpłynęło na dobór zwierząt. To właśnie w Bacard rozwój koni osiągnął osobliwy szczyt. Później konie czerkieskie i adygeńskie zaczęły opłakiwać Czerkiesa. Dziś bardzo trudno jest odróżnić te zwierzęta.
Historia występowania
Nie wiadomo dokładnie, jak i kiedy powstały nowe typy koni na terytorium Północnego Kaukazu. Niektórzy naukowcy twierdzą, że rasa Kabardyn wyszła z powodu mieszania gatunków stepowych z gatunkami orientalnymi, takimi jak perski, turkmeński i inne. Inni badacze twierdzą, że Kabardyn jest całkowicie wyjątkowym zwierzęciem pod względem naukowym. Ich wygląd jest ogromną pracą hodowlaną Czerkiesów, którzy bezlitośnie odrzucają słabe jednostki i zostawiają tylko silne i silne zwierzęta.
Ale cokolwiekDla ludów górskich nie było konia, a mimo to jest drugą osobą osoby o szacownej refleksji, dumnym spojrzeniu i niesamowitym oddaniu.
Już w XVI wieku chwała trwałych i żywych Hawks-Kabardynów rozprzestrzenia się w całej Europie Wschodniej i Azji.Wielu po prostu marzy o takim zwierzęciu, oferując kupcom niesamowite ilości.W tym okresie koń Kabardynów masowo kupił szlachtę Krymu w Turcji.Według jednej z najpopularniejszych wersji ten typ jest niczym innym jak potomkiem słynnych koni arabskich.
Miłość do Czerkiesów dla ich koni jest po prostu nieograniczona.Historia hodowli koni nie zna żadnej narodowości, która byłaby tak pełna szacunku, nie oddana czworonogom.Kaukascy trenują swoje przyszłe wyścigi konne jako dzieci.Nigdy nie uderzają w zwierzęta, nie chodzą na klacze, pieszczą i nie przytulają.O tych inteligentnych zwierzętach komponuje się w górach legendy, złożonej z pieśni.Niesamowite przywiązanie Kaukazu do konia potwierdzają liczne notatki zagranicznych podróżników i odkrywców, którzy byli zaskoczeni i podziwiani bezwarunkową miłością Czerkiesów.
Pojawienie się zwierzęcia
Na zdjęciu - obraz stada koni kabardyjskich, karaku i kombinezonu pasącego się u podnóża.
Kabardyjska rasa koni ma wiele charakterystycznych cech, które odróżniają ją od czworonożnych krewnych.Jest to:
- Wspaniała postać, niesamowite piękno zewnętrzne;
- Najwyższy wzrost wśród skał typu uprzęży - do 155 cm;
- Lekko wydłużony kształt;
- Rozwinięte mięśnietułów;
- Długa łabędzia szyja;
- Mocne ramiona;
- Małe uszy;
- Prawidłowy profil z małym szlachetnym garbem;
- Ciemny garnitur;
- Szeroki i nie długi tył.
Oddzielnie trzeba powiedzieć o nogach i kopytach zwierząt.Przecież to oni pomagają zwierzęciu pokonać ciężkie pociągi i utrzymać się przy życiu.Nogi kabardyjskich skał średniej długości, mocne, kopyta mają kształt kubków.Tylne nogi są nieco sobolowe, co jest typowe dla wielu skał.
Gatunki
Na zdjęciu widać naprawdę unikalny rysunek konia kabardyjskiego, wykonany przez Yu M. Lermontowa podczas jego pobytu na Kaukazie.
W literaturze naukowej można znaleźć 3 główne typy koni kabardiańskich:
- Charakterystyczne;
- Masywny;
- Eastern.
Drugi typ jest aktywnie używany dla uprzęży.Charakterystyczny koń jest najczęściej w klubach jeździeckich i na przejściach granicznych, ale w sercu kaukaskich gór typ wschodni jest nadal bardzo popularny.
Koń kabardynski bierze dziś udział we wszystkich zawodach w sporcie jeździeckim, jego najlepsi przedstawiciele biorą miejsca nagradzane w różnych konkursach, wyścigach, pokazach itp.A to wszystko ze względu na niezrównaną grację, wytrzymałość, siłę i dobry humor.Zaopiekuj się zwierzętami i zostaną ci odpłacone wiecznym, absolutnym oddaniem i miłością.
