Od wczesnej wiosny do późnej jesieni pszczoły są zbierane i przetwarzane przez nektar traw łąkowych.Ten bukiet zawiera wszystkie niezbędne witaminy ludzkie i pierwiastki śladowe.Miód łąkowy jest aromatyczny, smaczny i bardzo przydatny.
Zawartość:
- Pochodzenie
- Cechy
- Zawartość kalorii i skład
- Przydatnei właściwości terapeutyczne
- Zastosowanie
- Przeciwwskazania w stosowaniu
- Cechy przechowywania
Pochodzenie
Miód łąkowy jest produktem poliflorowym.Pszczoły wytwarzają je z kilkudziesięciu rodzajów miodowych roślin.Miód składa się z nektaru koniczyny, tymianku, szałwii, dzikich pelargonii, dziurawca, kminku, cykorii, bławatka, malwy, mniszka lekarskiego, kurkumy, tymianku, lucerny i innych kwiatów.
Charakterystyka
Kolor waha się od bladozłotego do ciemnego bursztynu.To zależy od przeważających roślin.Na przykład mniszek lekarski nadaje produktowi jasnożółty odcień.
Lekkie odmiany są zazwyczaj bardziej słodkie, z wyraźnymi aromatami kwiatów i owocowymi nutami smaku.Ciemne - zawierają więcej jodu i żelaza.Taki produkt może mieć lekki, ledwo zauważalny smak orzechowy.
Miód łąkowy ma średni wskaźnik kwiczenia.W procesie krystalizacji staje się drobnoziarnisty, stając się beżowym odcieniem.Miód pozostaje pachnący, zachowuje właściwości smakowe i korzystne właściwości.
Zawartość kalorii i skład
W 100 g zawiera od 320 do 400 kilokalorii.Przy zachowaniu diety należy wziąć pod uwagę, że w łyżeczce będzie około 26 kcal, w jadalni - do 100 kcal.Miód jest w 80% lub więcej złożony z węglowodanów. Białka - do 10%.
Nektar z pszczół pochodzących z recyklingu jest jednym z najbardziej nasyconych witamin i pierwiastków śladowych produktów spożywczych. Zawiera dużą ilość potasu, magnezu, żelaza, fosforu, wapnia, jodu i służy jako źródło witamin A, B, C, E, K, enzymów, fruktozy i glukozy.
Przydatne i terapeutyczne właściwości
Miód łąkowy wzmacnia odporność, normalizuje trawienie, działa antystresowo. Ten produkt jest stosowany w zapobieganiu i leczeniu chorób układu oddechowego. Jest wskazany w przypadku zaburzeń metabolicznych, przewlekłego zmęczenia, lęku, awitaminozy.
Miód jest szkodliwy dla wirusów i patogenów. W tym przypadku produkt pszczelarski, w przeciwieństwie do antybiotyków, nie niszczy zdrowej flory jelitowej. Oficjalna medycyna zaleca miód jako dodatek do leczenia chorób górnych dróg oddechowych. W przypadkach, gdy nie ma ostrego przebiegu choroby, można całkowicie porzucić silne leki i stosować tylko naturalne środki.
Ten miód ma łagodne działanie łagodzące, łagodzi lęk, zapobiega rozwojowi depresji. Regularne stosowanie tego przysmaku pomaga w normalizacji snu i zmniejsza zmęczenie w ciągu dnia.
W medycynie ludowej ten miód jest uważany za eliksir młodości. Pomaga spowolnić powstawanie zmarszczek, zachować piękną twarz i energię. Wynika to z wysokiej zawartości witamin i pierwiastków śladowych, które mają korzystny wpływ na samopoczucie i stan skóry,włosy
Wniosek
Dla dorosłych, którzy prowadzą aktywny tryb życia i nie chorują na przewlekłe choroby, można jeść do 4 łyżek stołowych dziennie, nie ryzykując nadwagi. Dla dzieci od 3 do 12 lat - do 2 łyżek. Kiedy dodajesz do potrawy lub napoju, musisz wziąć pod uwagę, że temperatura wynosi 40? C i powyżej niszczy strukturę produktu, traci większość swoich użytecznych właściwości. Miód łąkowy należy umieścić w ciepłej, ale nie gorącej herbacie, mleku, deserach. Wyprodukowane z pszczół, przysmaki są dobrze połączone z owocami, orzechami, gorzką czekoladą, jogurtem, masłem.
W celach leczniczych produkt stosuje się jako środek przeciwzapalny i środek leczący rany. Ciepłe picie z miodem łąkowym jest wskazane przy przeziębieniach i chorobach wirusowych. Medycyna ludowa zaleca drapanie ich zadrapaniami i płytkimi skaleczeniami, w tym zadrapaniami.
W kosmetologii produkt jest stosowany jako środek odżywczy, wygładzający i witaminizujący. Maski z miodem łąkowym służą do pielęgnacji skóry i włosów. Przetworzony przez pszczoły nektar kwiatów łąkowych pomaga wyeliminować trądzik, normalizować tkankę tłuszczową skóry, poprawić jej koloryt, zmniejszyć zmarszczki. Miód jest częścią wielu kremów, żeli, balsamów.
Przeciwwskazania w użyciu
Dzięki wszystkim swoim dobroczynnym właściwościom miód łąkowy ma również przeciwwskazania. Absolutna - Indywidualna nietolerancja. Zwykle objawia się we wczesnym dzieciństwie, ale może się również rozwinąć u osoby dorosłej, która jest podatna na reakcje alergiczne. Jeśli jesteś dawno temu(ponad rok) nie zjadł produktu, zacznij go jeść w małych porcjach (1 łyżeczka dziennie), aby wykluczyć negatywne skutki.
Nektar buraczany z roślin łąkowych nie jest zalecany do cukrzycy. Jak poważny jest zakaz - zależy od stadium i przebiegu choroby. Aby wyjaśnić to pytanie, musisz skontaktować się z lekarzem. Skonsultuj się z lekarzem również należy stosować w przypadku chorób trzustki. Aby dowiedzieć się, opinia lekarza jest niezbędna w przewlekłych chorobach układu pokarmowego, wątroby, nerek.
Produkt jest uważany za przeciwwskazany dla osób otyłych lub podatnych na niego. To nie do końca prawda. Kiedy nadwaga jest spowodowana złymi nawykami żywieniowymi, miód, jak również każda żywność o wysokiej zawartości pierwiastków śladowych, jest przydatna w małych ilościach. Jednakże, jeśli otyłość jest konsekwencją zaburzeń hormonalnych i /lub chorób przewlekłych, pszczoły leczone nektarem można przyjmować tylko za zgodą lekarza.
Warunki i zasady przechowywania
W domu miód łąkowy przechowywany jest w zamkniętym pojemniku przez okres do 14 miesięcy. Ten produkt pszczelarski powinien być przechowywany w miejscu chronionym przed światłem w temperaturze od 10 do 20 ° C. Do przechowywania lepiej jest użyć sterylizowanego szkła.
Zatem miód łąkowy nie wymaga trudnych warunków życia i jest przydatny dla całej rodziny. Ten produkt jest bogaty w witaminy i pierwiastki śladowe, niezastąpiony przy zimnym, pysznym i promującym dobre samopoczucie. Aby poczuć korzystny wpływ miodu łąkowego, wystarczy na długi czasJeden tydzień jeść jedną łyżkę stołową dziennie.
Co jeszcze czytać
Miód słonecznikowy: opis, użyteczne i terapeutyczne właściwości
Miód kwiatowy: użyteczne i terapeutyczne właściwości
Miód Odmiany traw: przydatne właściwości i przeciwwskazania
Wosk pszczeli: właściwości, korzyści i szkody, zastosowanie
